Wykonując końcowe prace wykończeniowe staramy się uwzględniać każdy drobiazg – jedno błędne pociągnięcie może zrujnować cały efekt końcowy. Jeśli chodzi o pracę z płytkami budowlanymi, szczególną uwagę należy zwrócić na projekt szwów. Klej może prześwitywać pomiędzy elementami muru, co psuje wrażenie wykończenia. Jest to szczególnie ważne w przypadku okładzin ścian zewnętrznych, ponieważ są one na widoku. Rozważ cechy fug do płytek klinkierowych, które tradycyjnie stosuje się na zewnątrz domów, tarasów, schodów i ścieżek..
Płytki klinkierowe mają podstawę ceramiczną i są produkowane metodą pojedynczego wypalania. Do produkcji wykorzystywane są glinki łupkowe, topniki i tlenki barwiące. Holandia jest uważana za ojczyznę tego materiału wykończeniowego, stamtąd rozprzestrzeniła się po całej Europie i przybyła do Rosji z Niemiec. Ten materiał jest nie mniej trwały i praktyczny niż kamień, a nawet przewyższa go niektórymi cechami.. Takie płytki łatwo tolerują wahania temperatury i narażenie na wilgoć, dlatego są szeroko stosowane do murowania na zewnątrz..
Do czego służy fuga??
Zastosowanie fugi pozwala rozwiązać i zapobiec wielu problemom.. Zalety korzystania z niego są oczywiste:
- Estetyka. Jeśli wybierzesz fugę pasującą do płytki, ogólny wygląd muru natychmiast się zmieni – będzie wyglądał idealnie. Wariant z kontrastową fugą również może wyglądać bardzo dobrze ze względu na oryginalność kolorystyki..
- Korekta. W rękach profesjonalisty ten materiał może zdziałać cuda. Nawet wióry na poszczególnych płytkach będą niewidoczne dzięki umiejętnemu wykorzystaniu fugi. Nieprawidłowości linii z defektami w murze również będą łatwo ukryte, najważniejsze jest powierzenie tej pracy mistrzowi.
- Wzmacniający. Dzięki fugowaniu wzrasta wytrzymałość muru – staje się on bardziej odporny na uszkodzenia mechaniczne.
- Ochrona. Odporna na wilgoć kompozycja zapobiega przedwczesnemu niszczeniu zewnętrznego wykończenia.
Wyświetlenia
Spośród producentów fug klinkierowych z reguły słyszy się niemieckie firmy, na przykład „Quick Mix”. Najpopularniejsze to fugi ceglane, czerwone i brunatne, ale jeśli chcesz, nie będzie trudno kupić ten materiał w innym odcieniu.
Następnie musisz zdecydować o składzie mieszanki. Są podzielone na trzy główne typy.
- Suchy proszek. Wykonywane są na bazie cementu portlandzkiego i zawierają plastyfikatory. Opakowanie wskazuje, w jakich proporcjach należy je rozcieńczyć dodając wodę lub płynny lateks. Wyróżnia je wygodna aplikacja, nawet przy obróbce wąskich szwów, plastyczność oraz niska cena..
- Cement. Przygotowanie tej zaprawy jest niewygodne. Podczas ugniatania kurz rozsypuje się po pomieszczeniu, dlatego lepiej robić to z respiratorem, rękawiczkami i goglami..
- epoksydowe. Mieszanki te zawierają żywicę epoksydową i utwardzacz. Są szczególnie wytrzymałe i zachowują swoje właściwości hydrofobowe nawet w trudnych warunkach klimatycznych. Ich wadą jest lepka konsystencja, więc użycie tego materiału nie jest tak łatwe jak innych..
Niezależnie od tego, jaki rodzaj fugi wolisz, lepiej powierzyć pracę doświadczonemu mistrzowi. Jeśli nadal zamierzasz samodzielnie obrabiać szwy, zapoznaj się z różnymi sposobami pracy..
Technika aplikacji półsuchej
Metodę tę stosuje się podczas pracy z cementem portlandzkim, który wystarczy lekko rozcieńczyć wodą i dokładnie wymieszać. Aby pracować, musisz kupić spoinę murarską, która pasuje do szerokości szwu na twoim murze. W takim przypadku minimalna głębokość szwu powinna wynosić 5 mm.. Oto jak wygląda postęp prac przy tej metodzie nakładania fugi:
- dodając trochę wody do mieszanki, utwórz kompozycję przypominającą konsystencję mokrego piasku;
- nałożyć odpowiednią ilość zaprawy na sklejkę lub inny materiał;
- podejdź do płytki pod fugą, która ma być poddana obróbce i włóż do niej trochę mieszanki z fugą.
Faktura tak wypełnionych spoin będzie miała chropowatą powierzchnię, ale w przypadku płytek klinkierowych będzie dobrze wyglądać, a w niektórych przypadkach nawet nada budynkowi ciekawy efekt „postarzania”.
Zdecydowanym plusem tej metody jest niezwykła faktura wykonanych w ten sposób szwów.. Jeśli chodzi o wady stosowania technologii półsuchej, to są to złożoność wykonania i bardzo skromna gama kolorystyczna użytej fugi..
Technologia pistoletowa
To najprostszy i najpopularniejszy sposób spoinowania płytek klinkierowych., które może opanować nie tylko profesjonalista, ale i amator:
- przygotować pastowaty roztwór z zaczynu;
- napełnij go zwykłym pistoletem budowlanym i wyciśnij kompozycję z narzędzia do wnęki szwów bez dotykania samej płytki, a jeśli mieszanina mimo to dostanie się na elementy murowane, natychmiast ją wymaż;
- po wstępnym stwardnieniu usunąć nadmiar nożem;
- teraz ostrożnie umieść materiał w szwach palcem lub szpachelką, unikając silnego wciskania w głąb, w przeciwnym razie w tych miejscach może gromadzić się woda.
Tam, gdzie spotykają się pionowe i poziome szwy, najlepiej zrobić najpierw paski T-strip, ponieważ są to najtrudniejsze miejsca. Następnie możesz przejść przez resztę interwałów. Wtedy ogólny wygląd powierzchni będzie dokładniejszy..
Największym plusem kielni jest łatwość użytkowania, a minusem ich wysoki koszt.. Również plastyfikatory w ich składzie mogą prowadzić do przemieszczenia płytki, jeśli nie zdążyły się ustawić..
Zaprawa powierzchniowa
Ta metoda również nie jest szczególnie trudna. Składa się z kilku etapów:
- przygotować roztwór i odstawić na 15 minut;
- wymieszaj ponownie mikserem budowlanym – powinien stać się jak śmietana;
- pokryj ścianę mieszanką, a następnie usuń nadmiar gumową pacą, pozostawiając szwy na poziomie płytek;
- Na koniec przełóż płytki gąbką piankową.
Nadmiar kompozycji należy usunąć jak najwcześniej, zanim wyschną, w przeciwnym razie konieczne będzie użycie chemii budowlanej.
Każda fuga pod płytki klinkierowe nadaje budynkowi bardziej zadbany i kosztowny wygląd. Pamiętaj, aby użyć tego wykończenia i nie zapomnij o tym lepiej powierzyć taką pracę doświadczonemu mistrzowi.
W poniższym filmie dowiesz się więcej o spoinowaniu płytek klinkierowych..