Parterowy dom o powierzchni 7 na 8 metrów to rozwiązanie dla konsumentów, których budżet na budownictwo podmiejskie w cenach 2021 nie przekracza miliona rubli. Istnieje możliwość zbudowania dobrej struktury bez angażowania się w historię kredytową.
Zalety i wady
Jak każdy dom wiejski, budynek o powierzchni 56 m2 można zbudować z dowolnych materiałów budowlanych. Projekt takiego domu obejmuje różnorodne rozwiązania – niektóre z nich zależą nie tylko od zdolności płatniczej przyszłego właściciela, ale także od szeregu innych cech, na przykład rzeźby terenu i czynników geologicznych obszaru, terytorium samego siebie, a także warunków klimatycznych. O reszcie decyduje sam konsument..
Dom nadaje się dla pary bezdzietnej lub małej rodziny z jednym lub dwójką dzieci. Plan budynku pozwala to zapewnić – standardowe plany są przeznaczone do budowy domu z poddaszem lub bez. Podmiejski rynek budowlany oferuje dziesiątki standardowych projektów na dany metraż.
Łatwo jest dodać do domu powierzchnię pomocniczą, na przykład garaż z warsztatem – jak również stworzyć te dwa pomieszczenia w piwnicy, schodzące do 5 m poniżej linii gruntu.
Dom 7×8 można zbudować w staromodnym stylu – z ceglanym piecem rosyjskim, wykorzystującym technologię ramowo-monolityczną z cegły lub betonu komórkowego.
Najpopularniejszą opcją jest nowoczesny dom wiejski ze ścianami wykonanymi z bloków piankowych: bloki silikatowe gazowe bez monolitycznej ramy żelbetowej przyczyniają się do najlepszego zatrzymywania ciepła w zimie.
Materiał kwadratowy nie odgrywa tutaj żadnej roli: struktura dowolnego materiału – co najmniej 7 * 8, co najmniej 6 * 4, co najmniej 12 * 10 – na ogół nie różni się wysokimi lub niskimi stratami ciepła. Faktem jest, że zamknięta przestrzeń wewnątrz jest w równym stopniu chroniona przed utratą ciepła, niezależnie od użytecznej (wewnętrznej) kwadratury konstrukcji. Ale koszty utrzymania temperatury wewnątrz +20, gdy “za burtę”, np. -20, rosną proporcjonalnie do ogrzewanej powierzchni.
Kluczem do budowy kapitału jest solidny fundament. Najlepszą opcją jest taśma monolityczna (kolumna taśmowa): jest uniwersalna, odpowiednia do każdej gęstej gleby o różnym stopniu falowania (podczas zamrażania).
Nieważne z czego zbudowane są ściany – drewno, kamień i cegła, gazokrzemiany, materiały doświadczalne – na takim fundamencie zarówno najlżejsza, jak i najcięższa konstrukcja przetrwa 50-80 lat.
Powszechną opcją jest stosowanie stalowych profilowanych rur i narożników o grubych (od 3 mm) ściankach. Z nich z kolei spawana jest rama.
Jako warstwy okładzin stosuje się drewniane deski z dowolnego rodzaju drewna o grubości 3 cm Jako belki pod podłogą – i do sufitu poddasza – stosuje się drewno od 15 * 15 cm.
Pomiędzy wyściółką zewnętrzną a wewnętrzną układana jest wełna mineralna. Posiada dwustronną folię hydroizolacyjną. Deski i belki impregnowane są bio- i ogniochronnymi płynnymi składnikami, a od zewnątrz (z zewnątrz i od wewnątrz po montażu) pomalowane lakierem wodoodpornym lub specjalną farbą.
Zaletą tej metody jest stopniowa budowa, na przykład z niewystarczającym finansowaniem ze względu na zauważalnie ograniczony dochód i obciążenie innymi wydatkami gotówkowymi przyszłego właściciela. Tak więc, po zbudowaniu fundamentu, można rozciągnąć konstrukcję głównej konstrukcji, ostateczny montaż i wykończenie przez kilka lat bez zauważalnej utraty jakości. Dla wielu „samobudowniczych” ten schemat w pełni się usprawiedliwia..
Opcje dla typowych układów
Typowe plany obejmują projekty, które nie mają szczególnych różnic, które odróżniałyby je od ogólnej masy. Na przykład, aby przymocować balkon z podstawą stosu do takiego domu, zamknąć dom na obwodzie nieoszklonym lub, przeciwnie, tarasem kapitałowym – a nie rozwiązaniami, które pierwotnie określono w planie: można je wdrożyć znacznie później, powiedzmy, za dziesięć lat.
- Tak więc jeden z typowych jednopiętrowych projektów – bez strychu – na planie wygląda tak. Wejście do domu prowadzi przez taras o powierzchni 9,9 m2 – gość od razu wchodzi do kuchni-salonu o powierzchni 24,3 m2. Podobnie jak w kawalerce pełni on jednocześnie funkcję przedpokoju i przedpokoju – przez nie można dostać się do sypialni o powierzchni 6,4 m2. Sąsiedni pokój, oznaczony na planie jako sauna, można zlikwidować – wtedy sypialnia powiększy się o 6,3 m2 i łącznie 12,7 m2, co jest już przyzwoitą, choć wydłużoną przestrzenią mieszkalną. Lub możesz przesunąć ścianę bliżej łazienki – wtedy ten przedział będzie wyposażony na kotłownię i będzie miał 2 m2.
W związku z tym powierzchnia sypialni w tym przypadku osiągnie 10,7 m2, co jest porównywalne z sypialniami w apartamentowcach wybudowanych w drugiej połowie XX wieku. Powierzchnia łazienki wyniesie 4,5 m2. Taras można zamienić w werandę lub zabudować jego ściany i zamienić w osobne pomieszczenie „przechodnie”, w którym można np. wysuszyć ubrania lub wyposażyć warsztat.
- Plan poddasza może wyglądać tak. Pomieszczenia tutaj nie mają kształtu zbliżonego do kwadratu, ale są prostokątne, wydłużone. Pomieszczenia początkowo nie są przeznaczone – nie ma problemu z przystosowaniem ich do określonych funkcji. Weranda ma powierzchnię 24,89 m2 w układzie w kształcie litery L, w większości jest to pomieszczenie osłonięte baldachimem, urządzona jest w nowoczesnym i wyrafinowanym stylu. Dom jest całkowicie drewniany – zbudowany z bala lub pręta. Główne wejście do domu od strony o krótszej długości – po przejściu przez drzwi goście i właściciele wchodzą do przedpokoju o powierzchni 13,09 m2, z klatką schodową na piętro.
Pomieszczenie główne – może to być kuchnia-jadalnia – rozciąga się z jednej strony na cały dom i ma powierzchnię 17,92 m2. Na drugim piętrze znajduje się drugi pokój, który może być salonem. Znajduje się nad resztą pierwszego piętra – nie licząc werandy na nim – i zajmuje 31,57 m2. Balkon – a raczej coś, co choć trochę przypomina loggię, zajmuje powierzchnię 4,59 m2.
Aby zamienić drugą opcję – z poddaszem – w standardowy projekt, musisz podzielić przestrzeń na pierwszym piętrze na dwie sypialnie.
Część powierzchni werandy należy przeznaczyć na kotłownię i prysznic. Aby w zimnych porach prysznic nie był właściwie odcięty od ciepłej przestrzeni pomieszczeń, weranda jest całkowicie zabudowana na pełnoprawny pokój, izolowany i przeszklony. Pokój na drugim piętrze podzielony jest na dwie części, z których jedna – z widokiem na balkon – wyposażona jest w kuchnię-pokój dzienny, druga jest zarezerwowana na drugą sypialnię. Całkowita powierzchnia wyniesie 88 m2.
Przykłady planów indywidualnych
Indywidualny projekt domu może być podobny do większości typowych projektów, przerabiany według własnego uznania. Poniższy przykład ma następujące cechy.
- Wejście główne z gankiem w formie małej prostokątnej markizy – 2,8 m2. Ganek wychodzi poza główny obwód.
- Sypialnię o powierzchni 8,5 m2 i kuchnię o powierzchni 8,8 m2 można połączyć w jedno pomieszczenie, zamieniając ją w sypialnię. Lub, jak w pierwszym przykładzie, przesuń ścianę na rzucie pozostawiając 2 m2 na kotłownię. W tym drugim przypadku powierzchnia sypialni wyniesie 15,3 m2. Przenieś kuchnię do salonu – na stronę graniczącą z łazienką.
- Łazienka – 6,4 m2.
- Hala – 3,3 m2, początkowo bez przegrody na planie. Zainstalowana jest przegroda z drzwiami – a przestrzeń hali jest podzielona na strefy.
- Przerabiany jest salon na kuchnię – teraz jest to kuchnia-pokój dzienny – powierzchnia pokoju na planie wyniesie 14,2 m2, czyli pozostanie bez zmian.
- Przerabiany jest salon na kuchnię – teraz jest to kuchnia-pokój dzienny – powierzchnia pokoju na planie wyniesie 14,2 m2, czyli pozostanie bez zmian.
- Drzwi na taras lub werandę zmieniają się na węższe.
Jeśli istnieje chęć zwiększenia powierzchni domu, a tym samym jeszcze bardziej zmienić projekt, to przestrzeń ta jest przebudowywana, przeszklona i ocieplona, a salon można przenieść na planie do tego miejsca. Kuchnia-salon staje się kuchnią-jadalnią.
